بهبود روابط اجتماعی کودکان
آموزش روابط اجتماعی به کودکان : روابط اجتماعی بچه ها از همون بدو تولد شروع میشه. اولین واکنش های که به شما نشون میدن در واقع اولین رابطه اجتماعی اونا محسوب میشه. اما شکل گیری این رابطه اجتماعی و تبدیل شدن اون به یک رابطه صحیح زمان میبره.
نشانه های فقدان مهارت های اجتماعی در کودک
کودک شما بزرگتر که شد در جمع دوستان، خانواده و همکلاسی هایش قرار میگیرد. گاهی شما متوجه کمبود هایی در روابط اجتماعی او می شود. گاهی هم باید بیشتر از قبل او را زیر نظر بگیرید تا متوجه ها نقص های او در برقراری ارتباط با اطرافیانش باشید.
- نداشتن یک یا دو دوست صمیمی که ارتباط دو طرفه داشته باشند
- قادر نبودن به ابراز همدلی با افراد آزار دیده یا طرد شده
- نداشتن توانایی در شروع یا حفظ گفتوگو و صحبت کردن با اطرافیان
- نادیده گرفته شدن
- مورد سوء استفاده و اذیت قرار گرفتن توسط سایر کودکان
- اشکال در پیشرفت تحصیلی
توانایی برقراری ارتباط و حضور در فعالیتهای جمعی شاید واضحترین و مشخصترین مصداق برای تشخیص میزان اجتماعی بودن هر فردی باشد. موضوعی که زندگی فردی و اجتماعی همه انسانها را تحت تاثير قرار میدهد. این درحالی است که در همه فرهنگها خانواده، عامل اصلی اجتماعی شدن فرزندان در دوران طفولیت است البته در مراحل بعدی زندگی فرد عوامل دیگری مانند مدرسه، رسانهها و گروه همسالان در این امر دخیل هستند، با این وجود نمیتوان سهم خانواده را در این امر نادیده گرفت.
نحوه تقویت روابط اجتماعی در کودک
فراهم کردن فرصتهای فراوان برای بازی با بچههای همسن و سال بهترین راه برای تمرین مهارت اجتماعی در کودکان هست. هر چقدر شما بیشتر زمینه برقراری ارتباط بین بچه ها رو با هم فراهم کنید به تقویت روابط اجتماعی اونها بیشتر کمک کردید. تماشای کودکان در ارتباط با بچههای دیگر به شما اطلاعات زیادی در مورد مهارت اجتماعی آنها میدهد. شما باید رفتار کودکتان را با بقیه بچهها زیر نظر داشته باشید و متوجه شوید که کجاها مشکل دارد.
با بچه ها بازی کنید اما نه هر بازی. باید بازی هایی رو در نظر بگیرید که روابط اجتماعی کودک را تقویت میکند. شما میتوانید موقعیت های مختلف اجتماعی را به صورت تاتر و داستان بازی کنید. در شرایط مختلف بازی از او بپرسید: چه باید کرد. این سوال موقعیتی برای صحبت در مورد رفتارهای اجتماعی مناسب و حل مسئله به وجود می آورد. حتی برای بچه هایی با رفتارهای غیر قابل کنترل هم مفید است. و این روش باعث ایجاد اعتماد به نفس در موقعیتهای اجتماعی خواهد شد.
کودک باید درباره احساساتش حرف بزند
کودکان را به صحبت در مورد احساساتشان تشویق کنید. این کار شما به درک و شناخت عکسالعملهای کودک در موقعیتهای خاص کمک میکند. خیلی از مشکلات در روابط اجتماعی مربوط به اینه که کودکان در موقعیتهای مختلف نمیدانند چه عکس العملی باید داشته باشند.
مهارتهای اجتماعی چگونه کسب میشوند؟
بیشتر ما بدون هیچ آگاهی قبلی مهارتهای اجتماعی را میآموزیم. هر چند بررسیها حاکی از آن است که روش اساسی وجود دارد یعنی کودک رفتار دیگران را می بیند و آن را دنبال میکند. به طور مثال کودک از بزرگسالان یاد میگیرد موقع صحبت کردن و برقراری ارتباط باید ارتباط چشمی هم برقرار کند.

روش های ابتدای تقویت روابط اجتماعی کودکان
- صحبت کردن: آموزش برقراری ارتباط اجتماعی به کودکان با صحبت کردن همان طور که والدین، بسیاری از مهارتها را به فرزندشان آموزش میدهند، ممکن است بخواهند ضرورتهای رفتاری و فرآیند تعاملات اجتماعی را برای کودک خود بازگو کنند. به طور مثال میتوان به کودک آموزش داد پس از گفتن درخواست خود از کلمه لطفا استفاده کند. در حقیقت با این کار کودک بخشی از یک رفتار مودبانه اجتماعی معمول را آموزش میبیند.
- نشان دادن رفتار صحیح: در نظر داشته باشید کودکان از طریق مشاهده آنچه که والدینشان انجام میدهند، آموزش میبینند. به طور مثال داشتن رفتارهای مودبانه و کمک به همسایهها به کودک نشان میدهد چگونه این رفتارها به تداوم رابطه اجتماعی کمک میکند. اگر دوست دارید کودکتان در برخورد با دیگران اعتماد به نفس داشته باشد، این کار را به او نشان دهید.
- تکرار کردن: آموزش برقراری ارتباط اجتماعی به کودکان با تکرار کردن، زمانیکه فرزندتان در یک شرایط اجتماعی دچار مشکل میشود میتوان با صحبت کردن و شناساندن نکاتی که فراموش کرده به او آموزش دهید تا بار دیگر در موقعیت مشابه متفاوت عمل کند. سپس به عقب برگشته و تمامی نکات ذکر شده را مجدد تکرار کند. به یاد داشته باشید در سراسر زندگی فرد شرایط اجتماعی جدیدی وجود خواهد داشت و بسیاری از افراد به تمرین و آمادگی نیاز دارند. هرچند در صورتیکه در دوران کودکی شالوده رفتارهای اجتماعی در کودک به خوبی برنامه ریزی شود دیگر جای نگرانی وجود ندارد.
- بازی کردن: کودکان روشهای بازی کردن با کودکان دیگر را تنها از طریق بازی بدست میآورند. کودک با قرار گرفتن در فضایی که کودک دیگری وجود دارد فرآیند یادگیری را آغاز میکند. کودکان یکدیگر را هنگام بازی زیر نظر میگیرند و در نتیجه به همدیگر میآموزند چگونه میتوانند از بازی کردن لذت بیشتری ببرند. زمانیکه کودک شخصیتی خجالتی دارد بهتر است تنها با یک کودک و در فضایی آرام بازی کند و در نتیجه دچار ترس نمیشود. اما در صورتی که از شخصیتی اجتماعی برخوردار باشد حضور در میان تعداد بیشتری از کودکان تاثیر آموزشی بهتری دارد.