نکاتی برای روانشناسی کودک

روانشناسی کودک را جدی بگیرید

نکاتی برای روانشناسی کودک را میتوانید در این مطلب بخوانید. کودک ما از طریق دیدن، شنیدن تقلید، همانندسازی و تمرین کردن مهارت های مختلفی را یاد می‌گیرد و شخصیتش را شکل میدهد. از طرفی زندگی بزرگترها پر از سختی‌هایی است که ممکن است آستانه تحمل آن ها را پایین بیاورد و باعث بشود که گاها از کوره در بروند و کودک را تبیه کنند. اما آیا تنبیه می‌تواند شیوه درستی برای تعامل با کودک باشد؟

مضرات تنبیه بدنی کودک

تنبیه بدنی و تحقیر مداوم کودک روی یادگیری، قدرت حل مساله، سازگاری با محیط، توجه و تمرکز و خلق و خوی کودک اثرات منفی میگذارد. تنبیه بدنی مثل یک شمشیر دو لبه عمل می‌کند. کودکی که به کرات و به صورت مستمر در معرض تنبیه بدنی و تحقیر قرار می‌گیرد از نظر هوش هیجانی ضعیف خواهد بود.

دانلود اپلیکیشن پاپایو

هوش هیجانی کودک را از او نگیرید

افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند می‌توانند هیجانهای خودشان و دیگران را به درستی بشناسند و درک کنند و به درستی به آنها واکنش نشان بدهند. اگر کودک در انجام یک کاری مرتکب اشتباهی بشود و یا مطابق میل یک بزرگتری رفتار ‌نکند، با تنبیه بدنی و یا تحقیر مواجه بشود در واقع این پیام را دریافت می‌کند که «تو اجازه اشتباه کردن نداری، باید ببینی من که قدرت دارم چی می‌خوام و مهم نیست تو چی می‌خوای…» «تو در خدمت منی چون قدرت دست من است».

سرکوب هیجانات و احساسات کودک

این هم می‌تواند باعث سرکوب هیجانات و احساسات کودک بشود. باعث شود دور خودش حصار محکمی ایجاد کند و تبدیل به یک فرد منزوی، ترسو و بدون جرات ورزی شود. فردی که به دامن یک پرخاشگر پناه می‌برد و در مقابلش سکوت می‌کند. البته این جنبه هم امکان دارد که باعث شود که کودک تبدیل به یک آدم پرخاشگر شود. کودکی که سیلی می‌خورد و مورد سرزنش قرار می‌گیرد یاد می‌گیرد که سیلی بزند و سرزنش کند. تنبیه صرفا باعث ترس کودک، دوری کودک و والد از هم و از بین رفتن فضای احترام بین آنها می شود. پیام تنبیه، اطاعت و تسلیم شدن است و نه یادگیری چرایی و چگونگی.

شما به عنوان پدر یا مادر:

در درجه اول باید احساسات خودتان را بشناسید و درک کنید. باید بدانید گاهی خسته و درمانده هستید. اما این خستگی هیچ وقت نمی‌تواند مجوزی برای تنبیه بدنی یا تحقیر فرزندتان باشد. وقتی کودک قشقرق به پا می کند او را به عنوان یک موجود غیر قابل تحمل و لوس نبینید. بلکه کودکی را ببینید که دارد تلاش می‌کند خودش و نیازش را به شما نشان دهد.